ՆՈՐ ՄԱՐԶԱՁԵՎ
Կյանքը դարձել է մի նոր մարզաձև,
Բայց մինչև հիմա անուն չունի դեռ,
Ոմանք կարող են իրար հետ մրցել,
Թե ով կարող է շատ զարմացնել։
Ու կառուցում են շքեղ դղյակներ,
Որ գեղեցկությամբ կարող են գերել,
Ռեստորաններ են բացում նրանց մեջ,
Կամ կազինոներ, որ խաղան անվերջ։
Հաճախ առնում են շքեղ մեքենա,
Որ այդ մակնիշից ոչ ոք չունենա,
Հենց որ դրանից առավ մյուսը`
Նորը կգնեն, չի մարի հույսը։
Այսպես շարունակ իրար հետ մրցում,
Մեկը մյուսից առաջ է անցնում,
Ու չես հասկանում, թե մրցողներից
Ով է հաղթում և ով է պարտըվում…
ՊԵՏԸ
Եթե մի օր բախտի բերմամբ,
Կամ էլ հայտնի զուտ պատահմամբ,
Կարգեցին քեզ հիմնարկի պետ`
Չզարմանաս...
Հայելու մեջ քեզ կնայես,
Չէ որ հայտնի մարդկանց թայ ես։
-Բախտս, իրավ,-կասես,-բերեց...
Բազկաթոռն էլ նույնիսկ գերեց,
Եվ դու մտար ցուցակի մեջ,
Որտեղ կյանքդ միշտ բավարար
Իր ճոխությամբ կլինի հարմար։
Գործն իր հունով կընթանա,
Հո իր տեղում չի լճանա,
Տեղակալդ` խելոք տղա,
Որքան ստուգեն` չես խեղճանա։
Իսկ վերևից, ընծայի պես,
Նույն շաբաթը <<Ջիպ>> կտան քեզ,
Էլ ո՞վ պիտի քեզ համառի,
Համարձակվի քեզ ծուռ նայի,
Եթե հանկարծ ժամանակ անց
Ազատեցին քեզ պաշտոնից,
Դու լավ գիտես, թե ում տեսնես,
Կասաե` Էս կիպ դոլարն էլ քեզ։
-Նոր պաշտոնդ,-կասի,-հալալ,
Նախորդից էլ ավելի լավ,
Եթե քիչ էլ աղա լինես`
Դեպուտատի կանդիդատ ես,
Օրենքներներն էլ թե խախտեցիր`
Քեզ չեն դատի, լավ իմացիր։
Չկա ոչինչ զարմանալու,
Որ քեզ մի օր հարց ես տալու,
Ինչպե՞ս եղավ` ես անգրագետ,
Բայց կարգեցին պետերի պետ։
Ու այդպես էլ դարեր անցնում,
Սայլը տեղից չի էլ շարժվում։
...Ու սպասում ենք հլու անվերջ
Մեզ հաց դառած հույսերի մեջ։
ՆՈՐ ՊԵՏԸ
Նայում ես դեմքին, բարձր հասակին,
Իրոք որ` ունի սիրուն արտաքին,
Կոպերատիվ մի բուհ է ավարտել,
Եվ ձեռնարկության նոր պետը կարգվել։
Բայց առանց թղթի երբեք չի խոսում,
Եվ դրա համար շատ է ափսոսում,
Երբ հարց են տալիս` թեկուզ տարրական,
Դեմքիդ է նայում սառած հարցական։
ՈՐԴԵԳՐԱԾ ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Որքան ընտրություն տեսանք մեր կյանքում,
Պատկերը նույնն էր լինում արդյունքում,
Վաղուց հայտնի էր լինում բոլորին,
Ով է նստելու թափուր աթոռին։
Էլ ինչո՞ւ ծախսել այդքան մեծ գումար,
Ստեղծել վիճակ` լրիվ անհարմար,
Ի՞նչ իմաստ ունի` ստից իմանան,
Իբր ընտրություններն անցան աննման։
Ոմանց բազմոցը թվում է մի գահ,
Ընձա են տալիս բիզնեսի համար,
Բոլորն էլ գիտեն` ընտրվի թե չէ`
Կարող է մի լավ դղյակ կառուցել։
Հիշենք առակը ու միտքը նրա.
-Բայց էս աշխարհը ձեզ էլ չի մնա։
Ու <<Եվրո>>-ն եկավ մտավ տները,
Տարավ խնայած մեր <<Լումա>>-ները,
Դուռ ու լուսամուտ փոխեցին մարդիկ,
Անփոփոխ մնաց լոկ գլուխները։
ՄԻՍՆ ՈՒ ՀԱՑԸ
Երկար վիճեցին միսն ու հացը`
Իրենցից որն է կոտլետում շատ։
-Քեզանից շատը, իհարկե, ես եմ,
Դրա համար էլ արքով կխոսեմ,-
Ասում է հացը` լրիվ կարմրած,
Որ մատուցված էր, սեղանին դրված։
-Դու քեզ չգովես, անունդ կտան,
Ինձ մոտ դու ո՞վ ես մտիկ տուր սրան...
Ասում է միսը ու վրա տալիս,
-Իմ համից է, որ այստեղ են գալիս։
Ու հանկարծ եկավ շեֆ-խոհարարը,
Կանգնեց նրանց մոտ` ինչպես էն սարը,
Լսել էր վեճը մսի ու հացի,
Հիմի նրանց, տես, թե ինչեր կասի.
-Ամենքը գիտեն, որ սրբություն ես,
Բայց ես ի՞նչ անեմ` մսից էժան ես,
Դրա համար էլ քեզ շատ եմ խառնում,
Թե չէ` միսն արդեն երես է առնում։
...Ասենք` կարող էր հավասար խառնել,
Բա <<լևի>> փողը որտեղի՞ց առներ...
Գուցե ուրիշ մի աշխարհում գործ գտնելը հեշտ լիներ,
Փողի կարիք չզգայինք, նեղությանը վերջ լիներ,
Էս աշխարհում էշն Է տանջվում, ձին` վաստակում հա¯ անվերջ
Էն աշխարհում էշի գլխին գուցեև ձին տեր չլիներ…
Բայց թե հանկարծ ձին աշխատեր` էշն ուտե՞ր,
Թէ, չի զռռում ձին` որքան էլ կուշտ լինի,
Էշը սակայն, որ կշտացավ` կզարմանա, կզռռա,
Ձին էլ կասի` սրան տեսեք, իմ հաշվին է զռռում սա…
<<ՄԵՐՍԵԴԵՍ>>
Ա¯խ, <<Մերսեդես>>, <<Մերսեդես>>,
Լավ չէ՞ր` ավտո չլինես,
Երազեցի ողջ կյանքում,
Բայց ծերացա առանց քեզ։
Ես ողջ կյանքում, մի աղջկա սիրեցի,
Սեր խոստացա շատերին, սրտով մեկին պաշտեցի,
Ասի` Աստված կների, թեկուզ վաղուց կնասեր`
Ինչ ուզում են մտածեն` միայն չասեն այլասեր։
Կա պաշտոնյա` անառիկ է իր դիրքում,
Հենց իր գործով <<բացառիկ>> է իր դիրքում,
Կմոռանա` թեկուզ հազար խոստում տա,
Հենց հայտնվի պաշտոնական իր դիրքում։
ԱՅԴ ԱՆԻՐԱՎ ԳՈՎԱԶԴՆԵՐԸ
Հեռուստացույցը նոր չէ կենցաղում,
Վաղուց ամենուր գոյություն ունի,
Բայց որ գովազդը խորթ է մեզ համար՝
Ապացուցելու էլ կարիք չունի։
Դա մի անեծք է սատանից տված,
Որ հեղեղել է տները բոլոր,
Կարծես թե մարդիկ, այսքան տառապած,
Գովազդների են վաղուց կարոտած։
Զարմանալի է՝ ի՞նչ են մտածում
Գործակալության պատերի ներսում,
Երբ նույնիսկ իրենց հարազատները
Գովազդից առաջ ալիքն են փոխում։
Մեր շրջապատում բազմաթիվ մարդիկ
Իրենց ջղերից անվերջ բողոքում,
Ու ելք չեն գտնում ազատվել փոքր-ինչ
Այդ անվերջ տանջող գովազդի ցավից։
Ասում են՝ իբրև հատուկ բանտերում
Մարդկանց էլեկտրական լույսով են տանջում,
Իսկ մեր օրերում, սեփական տան մեջ,
Գովազդներով են մեզ տանջում անվերջ։
29.09.10
ԵՐԱԶԱՆՔ
Ի՞նչ է տիեզերքը` անսահմանություն,
Իսկ դեպի նրան կարող եք թռչել,
Եթե ունենաք կարգին դոլարներ,
Իսկ եթե չունեք` դժբախտություն չէ,
Խորհուրդ ենք տալիս երբեք չշտապել,
<<Յոթ անգամ չափել, մի անգամ կտրել>>։
Իսկ երբ համոզվեք` այլընտրանք չկա`
Առանց կասկածի ձեր մտքին դիմեք,
Ձեզ կուղեկցի միտքը ձեր հզոր
Դեպի տիեզերքի աստղերը բոլոր։
ԱՄՈԹ Է...
Երբ ավանդների մասին են խոսում,
Ես ամաչում եմ նրանց փոխարեն,
Ովքեր ամբիոնից ճառեր են ասում,
Կրկին խաբելով ծերերին անմեղ։
Ովքեր անկայուն պահը զգալով
Թալանեցին երկրի բանկերը բոլոր,
Մի ամսվա մեջ դարձան միլիարդեր,
Կողոպտելով մարդկանց այս երկրում անտեր։
Ովքեր օրենքից միշտ դուրս են մնում,
Օրենքներն այդ խախտելու համար,
Ու գահակալի տեսք են ընդունում
Մեզ հանրածանոթ Նազարի նման։
ՄԵՐ ԴԵՊՈՒՏԱՏՆԵՐԸ
Ասում են` ոմանք դեպուտատներից
Մինչ մահ են ընտրվում այդ մեծ պաշտոնին,
Կարող են աստղեր բերել երկնքից,
Միայն թե մնան իրենց աթոռին։
Ազգային ժողովը հանրապետության
Շենք է տրամադրել դեպուտատներին,
Ուր առավոտից գալիս են ննջում,
Երեկոյան <<Ջիպով>> տուն վերադառնում։
Ախր ուրիշ տեղ դեպուտատները
Այդքան պաշտպանված իրենց չեն զգում,
Ախր ուրիշ տեղ դեպուտատները
Իրենց պաշտոնում երկար չեն մնում։